การรวบรวม ‘ไลค์’ ผ่านโซเชียลมีเดียไม่ได้แปลว่าเป็นการบริจาคในโลกแห่งความเป็นจริงเสมอไป Save Darfur Cause บน Facebook ทำให้ประสบความสำเร็จในโลกไซเบอร์สแลมดังค์ ผู้คนมากกว่าหนึ่งล้านคนเข้าร่วมการเคลื่อนไหวทางดิจิทัลของไซต์โซเชียลมีเดียเมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมาเพื่อช่วยผู้คนในภูมิภาคดาร์ฟูร์ของซูดานจากการสังหารหมู่
มีปัญหาในการหวิวด้านมนุษยธรรมของ Facebook แม้ว่า:
คนส่วนใหญ่ที่เข้าร่วมใน Save Darfur Cause ไม่ได้คัดเลือกใครในสงครามครูเสดดิจิทัลและไม่สนับสนุนเงิน ยอดรวมของการสนับสนุนมีจำนวนเท่ากับการคลิกด้วยคอมพิวเตอร์
“Facebook สร้างภาพลวงตาของการเคลื่อนไหวมากกว่าที่จะอำนวยความสะดวกของจริง” นักสังคมวิทยา Kevin Lewis จาก University of California, San Diego กล่าวเกี่ยวกับแคมเปญ Save Darfur
ในขณะที่ความพยายามสามารถระดมทุนได้เกือบ 100,000 ดอลลาร์หลังจากเกือบสามปี เงินนั้นมาจากน้อยกว่า 1 เปอร์เซ็นต์ของสมาชิก Save Darfur 1.2 ล้านคน ผู้ระดมทุนและนักเคลื่อนไหวที่จริงจังเรียกฝูงชนที่ไม่บริจาคว่า “คนเกียจคร้าน” ผู้ที่มีเจตนาอันชอบธรรมของนักเคลื่อนไหว แต่คนเกียจคร้านขาดการติดตาม
Lewis และผู้ทำงานร่วมกันวิเคราะห์บันทึกการบริจาคและการเกณฑ์ทหารที่ Save Darfur Cause ผลการวิจัยของพวกเขาซึ่งตีพิมพ์เมื่อวันที่ 18 กุมภาพันธ์ใน Sociological Scienceเป็นการให้ข้อมูลระยะยาวครั้งแรกเกี่ยวกับพฤติกรรมการบริจาคในหมู่สมาชิกของขบวนการทางสังคมออนไลน์ขนาดใหญ่ Lewis ได้ทำการศึกษาร่วมกับนักจิตวิทยา Kurt Grey จาก University of North Carolina ที่ Chapel Hill และนักวิทยาศาสตร์ทางการเมือง Jens Meierhenrich จาก London School of Economics and Political Science
เมื่อนำมาร่วมกับการทดลองอื่นๆ เมื่อเร็ว ๆ นี้ การแสดงความหย่อนยานในหมู่ผู้ทำความดีด้านดิจิทัล ชี้ให้เห็นถึงความจำเป็นในการคิดทบทวนศักยภาพของแคมเปญการรับรู้ทางออนไลน์ ไม่ว่าจะท่อง Facebook หรือเดินเตร่ไปตามถนนที่พลุกพล่าน ผู้คนมักหลั่งไหลไปสู่ความเกียจคร้านเมื่อคนอื่นสามารถเห็นการกระทำเล็กน้อยของพวกเขาในการสนับสนุนสาเหตุ นักวิจัยพบว่า การสร้างความประทับใจให้ผู้อื่นด้วยการแสดงความกังวลในที่สาธารณะแต่เล็กน้อยเกี่ยวกับจิตใจของพลเมืองอาจเป็นสิ่งที่คนส่วนใหญ่เต็มใจที่จะรวบรวม อย่างน้อยผู้ที่ไม่มีความหลงใหลในสาเหตุ
องค์กรการกุศลที่สนับสนุนให้ผู้คนสวมเข็มกลัด กำไล หรือเครื่องประดับอื่นๆ เป็นก้าวแรกสู่การเป็นผู้บริจาคหรืออาสาสมัคร อาจจำเป็นต้องแก้ไขกลยุทธ์ดังกล่าวด้วย
ถึงกระนั้น การเคลื่อนไหวทางออนไลน์บางรูปแบบก็ประสบความสำเร็จอย่างไม่ต้องสงสัย
เครือข่ายผู้ประท้วงออนไลน์มีบทบาทสำคัญในการเอาชนะกฎหมายของรัฐบาลกลางที่เสนอให้ควบคุมอินเทอร์เน็ตในปี 2555 ผู้ใช้ Facebook และ Twitter ยังได้ช่วยประสานงานการประท้วงจำนวนมากในโลกแห่งความเป็นจริงต่อระบอบเผด็จการ เช่นเดียวกับการลุกฮือของอียิปต์ในปี 2554
นักสังคมวิทยาหลายคนคิดว่าเครือข่ายสังคมออนไลน์ช่วยส่งเสริมการเคลื่อนไหวทางสังคมและการเมืองทุกประเภท Sarah Soule นักสังคมวิทยาจากมหาวิทยาลัยสแตนฟอร์ด รองบรรณาธิการของSociological Scienceกล่าว แต่มีงานวิจัยเพียงเล็กน้อยที่กล่าวถึงประเด็นนั้น การศึกษาการเผชิญหน้ากันแบบเห็นหน้าบางชิ้นระบุว่าบุคคลมีแนวโน้มที่จะดำเนินการตามคำขอจำนวนมากหลังจากยินยอมให้มีคำขอเล็กน้อยในครั้งแรก ในทางตรงกันข้าม การสืบสวนอื่นๆ พบว่าการสนับสนุนโทเค็นเป็นข้ออ้างในการไม่ทำอะไรเพิ่มเติม
แม้จะไม่ค่อยมีใครรู้เกี่ยวกับแคมเปญป๊อปอัปเพื่อมนุษยธรรมบนอินเทอร์เน็ต เช่น การเคลื่อนไหว #bringbackourgirls ของปีนี้ เพื่อช่วยเหลือเด็กสาวไนจีเรียที่ถูกลักพาตัวไปมากกว่า 200 คน ปลุกกระแสการเคลื่อนไหวที่ประสบความสำเร็จ
“ในกรณีของ Save Darfur Cause บน Facebook Lewis และเพื่อนร่วมงานของเขาแสดงให้เห็นว่าผลกระทบของการเคลื่อนไหวทางออนไลน์นั้นค่อนข้างน้อย” Soule กล่าว ผลลัพธ์ที่น่าผิดหวังของ Save Darfur ถือเป็นข้อยกเว้นหรือกฎสำหรับการเคลื่อนไหวทางดิจิทัลจะยังคงไม่ชัดเจนจนกว่าจะมีการประเมินแคมเปญออนไลน์อื่นๆ
เหตุไม่มีผล Meierhenrich ไม่แน่ใจว่าจะได้เรียนรู้อะไรเกี่ยวกับ Save Darfur เมื่อเขาเริ่มเจาะลึกกิจกรรมออนไลน์ของสมาชิกในปี 2009
การสอบสวนนั้นเกิดขึ้นจากโครงการขนาดใหญ่ที่ Meierhenrich จัดขึ้นเพื่อตรวจสอบความสามารถในการสรรหาและหาเงินของแนวร่วม Save Darfur ซึ่งเป็นพันธมิตรทั่วโลกของกลุ่มผู้สนับสนุนมากกว่า 190 กลุ่มที่ก่อตั้งขึ้นในปี 2547 หลังจากนั้นไม่นาน Facebook ก็ได้รับความนิยมในหมู่องค์กรการกุศล เป็นเครื่องมือในการชักชวนและบริจาค
นักเขียนและผู้เชี่ยวชาญด้านอินเทอร์เน็ตบางคนยกย่องสื่อสังคมออนไลน์ว่าเป็นผู้เปลี่ยนเกมสำหรับการเคลื่อนไหว คนอื่นสงสัยว่าการเชื่อมต่อแบบดิจิทัลสร้างความแตกต่าง แต่ข้อโต้แย้งของพวกเขาอยู่บนเกร็ดเล็กเกร็ดน้อย ไม่ใช่การสืบสวน
